Γράφει ο Χρήστος Τσατσαρώνης

Στα Αρχαία Ελληνικά η Ιονική λέξη μαλακία, προερχομένη από το ρήμα μαλακιάω (δηλαδή μαλακώνω), σήμαινε την αρρώστια. Από τον Ματθαίο χρησιμοποιήθηκε για να διαχωρίσει την πνευματική (νόσο) από την σωματική (μαλακία) αρρώστια. Στις ημέρες μας, στον κοινωνικό περίγυρο, έχει προσβλητικό ή και περιπαικτικό χαρακτήρα.

Τι χαρακτήρα, όμως, έχει όταν αφορά σε συστηματική λεηλασία του δημόσιου πλούτου και σε ανυπολόγιστες ζημίες, ακόμα και απωλειών ζωής (που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ), εξαιτίας δολοπλοκιών και διαφθοράς στον πλέον ευαίσθητο τομέα, αυτόν της υγείας, από υπεράνω (;) πάσης υποψίας πολιτικό προσωπικό της χώρας και άλλους συγγενείς χώρους; 

Το μένος που καθημερινά εκπέμπουν οι - φερόμενοι μέχρι σήμερα - πρωταγωνιστές του σκανδάλου Novartis, είναι πρωτοφανές και σε ένταση και σε διάρκεια και σε αλήτικες εκφράσεις ή εκφράσεις ηλίθιου τσαμπουκά, που μόνον από δύο λόγους μπορεί να προέρχονται και να παρέχουν την ανάλογη εξήγηση:

Ο πρώτος λόγος, με βάση το τεκμήριο της αθωώτητας, είναι μεν κατανοητός ως προς την εντός ορίων αντίδραση, αλλά ακατανόητος για τη χυδαία φρασεολογία, τις απίστευτες απειλές και την καθύβριση και καταμήνυση, ακόμα και των αρμόδιων εισαγγελικών λειτουργών, μηδέ εξαιρουμένου του Πρωθυπουργού της χώρας, του Αλέξη Τσίπρα, για πρώτη φορά στα χρονικά, από πρώην πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά.

Ο δεύτερος λόγος, δεν μπορεί να είναι άλλος, από αυτόν που προδίδει ενοχή ή ενοχές, ακόμα και για λόγους που μπορεί να μην έχουν άμεση σχέση με κανένα χρηματικό αντάλλαγμα ή οποιασδήποτε μορφής συναλλαγή, τουτέστιν να αφορούν σε συνειδητοποίηση της μη ανάληψης της πολιτικής έστω ευθύνης, για όσα συνέβαιναν στο χώρο της υγείας και ειδικότερα του φαρμάκου.

Πλην όμως, αντιδράσεις του τύπου Σαμαρά και του τύπου Γεωργιάδη, για να μείνουμε σε πρώτη φάση σε αυτούς τους δύο, είναι όχι απλώς ακραίες και με κατάπτυστη φρασεολογία, αλλά εισάγουν εκ νέου και ξαφνικά στην πολιτική ζωή του τόπου, ξεχασμένα εμφυλιοπολεμικά υλικά και συνθήματα. Κάπως έτσι ο...Γράμμος γέμισε (εθνο)φάρμακα Novartis, με κουβαλητές κάτι παλληκάρια του Σαμαρά, αλλά δεν θα είναι απαραίτητα, ούτε αυτά, γιατί θα μας έχει γδάρει όλους ο Άδωνις Γεωργιάδης, όπως δημοσίως και σε κατάσταση έκστασης (δεν ξέρω τι παίρνει, ρωτείστε αλλού...) αναφώνησε από τηλεοπτικό στούντιο.

Πρόκειται για ύβρεις και απειλές που είχαμε ξεχάσει όλοι, αλλά ξεθάφτηκαν κυρίως από τα ακροδεξιάς προέλευσης ή... κλήσης φερόμενα ως εμπλεκόμενα πολιτικά στελέχη της προηγούμενης συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Από πότε έχουν να ακουστούν εκφράσεις, όπως ''συμμορίτες'', ''τσογλάνια'', ''αλήτες'', ''πολιτικώς ετοιμοθάνατοι'', ''θα τους γδάρω'', ''δεν πρόκειται να μου γλυτώσει κανένας από αυτούς'' ή ''ο Τσίπρας είναι άθλιος και αχρείος'' ''δεν έχει καταλάβει που έμπλεξε'' ή το ''θα το πάω μέχρι τέλους'' ή ένα από τα χειρότερα και πλέον επικίνδυνα για τη Δημοκρατία ''δεν θα επιτρέψω σε ένα παλιόπαιδο - τον Τσίπρα, δηλαδή - που πήρε την εξουσία με κατάληψη και ψέματα...''

Εδώ, δεν πρόκειται για μία έστω υπερβολική αντίδραση κάποιων που φέρονται ως εμπλεκόμενοι - προς το παρόν πάντα - αλλά για μία φρασεολογία, νοοτροπία και στάση, που θυμίζει άλλες μαύρες εποχές, τις οποίες προφανώς νοσταλγούν ορισμένοι, προσβάλλοντας και τον κομματικό χώρο που ανήκουν σήμερα και ο παραδοσιακός κορμός του οποίου είναι απορίας άξιο γιατί δεν αντιδρά και δεν υπερασπίζεται τα αστικοδημοκρατικά πιστεύω του.

Είναι προφανές ότι, ενώ βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή εξυχνίασης αυτού του δυσώδους και τεράστιου φαρμακευτικού σκανδάλου, που δεν αφορά μόνον βεβαίως τη Novartis, όσοι φέρονται ως εμπλεκόμενοι, προσπαθούν με κάθε μέσο να πείσουν ότι δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, δεν υπέγραψαν, δεν υπέθαλψαν - εσκεμμένα ή όχι -  και ότι το διεθνές σκάνδαλο στήθηκε...μόνο του στην Ελλάδα, ή, στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση, το έστησαν... ο Τσίπρας, το FBI και το αμερικανικό υπουργείο δικαιοσύνης!

Και αυτά τα... επιχειρήματα της πλάκας τα εκστομίζουν και δημόσια, μήπως και πείσουν έστω κάποιους ότι είναι... σκευωρία της Αριστεράς, κατά των ιερών και οσίων, όσων διαφυλάττουν ως πιστοί φρουροί τις... φαρμακευτικές αξίες (σε... δολάρια ή σε ευρώ) των πολυεθνικών κολοσσών. Με απλά λόγια, ορισμένοι πουλάνε τρέλα, ανακατεμένη με παρωχημένη και καταδικαστέα ιδεολογία, ενδεδυμένοι με θρασύτητα και επιδευμένη αμνησία διαφορετικούς κομματικούς μανδύες, ανάλογα με την εποχή, το ρεύμα και το προσωπικό συμφέρον.

Δεν γνωρίζω, αν, πότε και τι νέο θα προκύψει από τη Βουλή και τη Δικαιοσύνη, για το τεράστιο αυτό σκάνδαλο. Αν, όμως, αναλογιστώ τις μέχρι τώρα αντιδράσεις, αυτό που μπορώ να εικάσω είναι ότι, αν μέχρι τώρα το ''φάρμακο Novartis'', ήταν λίγο δύσκολο στην κατάποση, πόσο πιό δύσκολο θα είναι, αν αποδειχθεί ''σκέτο φαρμάκι'', ιδιαιτέρως βλαβερό και ουχί οφέλιμο, ''για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν'', έστω και ''επιφανών ανδρών''...

Ταύτα και (ανα)μένω!....