Τρίτη, 16 Απριλίου 2024

(Επίκαιρη Αναδημοσίευση, λόγω εξελίξεων στο όλο θέμα):  Το ναυάγιο της πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου των Ελληνικών Πετρελαίων, για όσους είχαν έστω και στοιχειώδη γνώση όσων προηγήθηκαν και κυρίως όσων συνέβησαν ή συμφωνήθηκαν στο παρασκήνιο, είχει σοβαρές αιτίες και φυσικά αρκετούς αρνητικούς πρωταγωνιστές. Μεγάλες οι ευθύνες του ίδιου του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και του ομίλου Λάτση, πλην όμως και ο (τότε) προϊστάμενος υπουργός Γιώργος Σταθάκης, δεν στερείται μεριδίου ευθυνών, καθώς κάποιοι φέρεται να καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του. Ιδού τα αίτια του ηχηρού ναυαγίου, που αποκαλύπτει το bigbusiness.gr.

«Γιούχα σε όλη την Ελλάδα. Υπό διωγμό τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από τις παρελάσεις»... Πρωί ανήμερα της 25ης Μαρτίου, ξυπνάς και χαζεύεις στο κινητό, πρωτοσέλιδα, σάιτ, ειδήσεις. Το συγκεκριμένο το κράτησα στη μνήμη μου, εντυπωσιασμένος για ένα κυρίως λόγο. Η ώρα ήταν 9.45. Οι παρελάσεις δεν είχαν καν ξεκινήσει...

Τι επιδιώκει το ΚΚΕ στα Συνδικάτα; Γιατί με τα διαδοχικά επεισόδια στην Καλαμάτα και μετά, όπως στην πρόσφατη συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, το «τερμάτισε» (ή όχι ακόμα;) με διαδοχικούς τραμπουκισμούς, επιθέσεις κατά δικαίων και αδίκων, προκρίνοντας την «μπαχαλοποίηση» των διαδικασιών στο Συνδικαλιστικό Κίνημα;

Σκεφτείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν ένα πρωί ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι αντί να πάει στο σχολείο του, πήγαινε στην πλατεία της γειτονιάς του, κρατώντας ένα μεγάλο χαρτόνι που επάνω έγραφε: «απεργώ από το σχολείο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κλιματική αλλαγή».

Όσα άθλια και εκφυλιστικά συμβαίνουν στη ΓΣΕΕ με αφορμή το συνέδριο, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι άλλο ένα αποτέλεσμα σήψης και παρακμής που άφησε πίσω του ο καταστροφικός δικομματισμός ΝΔ - ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων 40 χρόνων.

Δύο μέρες τώρα, στον τύπο και τα σόσιαλ μίντια, υπάρχουν συνεχείς αναφορές για την ανάλγητη εργοδοτική συμπεριφορά μεγαλοστελέχους της γνωστής αλυσίδας my market που παρότρυνε τους εργαζόμενους "να χαμογελούν" επειδή έχουν δουλειά. Για να μην επαναλαμβάνω όσα έχουν ήδη ειπωθεί, να προσθέσω μόνο την άμεση αντίδραση του υπουργείου Εργασίας και του ΣΕΠΕ.

"Το θέμα Πολάκη". Που είναι άραγε το θέμα; Είναι υπαρκτό, ή κατασκευασμένο και παράγωγο στη χοάνη της διαστρέβλωσης; Αν είναι υπαρκτό, αντανακλά μια πρακτική την ίδια που άνθισε στην Ελλάδα από το 1989 και κορυφώθηκε μετά το 2000, επισφραγίζοντας την χρεοκοπία του 2009;

Η μεγάλη πληγή, η μεγαλύτερη που απειλεί να τινάξει στον αέρα όλα όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση, αυτό το βαθύ και εκτεταμένο καρκίνωμα των «κόκκινων» δανείων, πρέπει να τελειώσει το γρηγορότερο δυνατό, χρειάζεται να δοθεί μία λύση του δράματος – γιατί περί αυτού πρόκειται – εδώ και τώρα. Οι κατ΄εξοχήν εμπλεκόμενοι από την εκτελεστική εξουσία, ας μην περιμένουν από αλλού και ας βρούν άμεσα και θαρραλέα λύσεις κοινής λογικής, αν το κοινής αποδοχής δεν είναι εφικτό να συμβεί.

Κανένας άνθρωπος της ενημέρωσης, κανένας δημοκρατικός πολίτης, δεν νιώθει ευτυχής από τα εμπάργκο των πολιτικών κομμάτων στα ΜΜΕ. Και αυτό με την παραδεκτή νομίζω αναγνώριση ότι το εμπάργκο εις βάρος κάποιου ΜΜΕ είναι αντιδημοκρατική πρακτική, ενας "τραμπισμός" που πλήττει βάναυσα τη δημοκρατία και τον πλουραλισμό.

Ροή

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ