Το αδύναμο πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα που εκπέμπει ο νέος φορέας έκφρασης της Κεντροαριστεράς, καταδεικνύει σε συνέντευξή του ο πρώην πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ.Κουβέλης, απευθύνοντας παράλληλα κάλεσμα σύμπλευσης των δυνάμεων «του ενδιάμεσου χώρου», εάν θέλουν να δικαιώσουν τον αυτοπροσδιορισμό τους ως προοδευτικές και κεντροαριστερές και να κλείσουν το κεφάλαιο της συμπόρευσης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Ανήμερα της εκλογικής διαδικασίας ανάδειξης του ηγέτη του νέου φορέα, ο κ.Κουβέλης επέλεξε να θέσει με συνέντευξή του στο ΑΠΕ τα καίρια ερωτήματα που προκύπτουν. «Σε ποιο κόμμα θα είναι πρόεδρος αυτός που θα εκλεγεί; Ποιος ο πολιτικός χαρακτήρας και ποια η ιδεολογική ταυτότητα του νέου φορέα; Δεν αρκεί η γενικόλογη αναφορά στην «Κεντροαριστερά». Ο νέος φορέας θα είναι σοσιαλιστικός ή σοσιαλδημοκρατικός; Θα εκφράζει το «προοδευτικό κέντρο», και μάλιστα σε πολιτική εποχή έντονης ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη; Και είναι βέβαια ζητούμενο η επί της ουσίας ενότητα του νέου φορέα, με το δεδομένο ότι η ενότητα δεν προκύπτει από τις καλές σχέσεις και διαθέσεις των διεκδικητών της αρχηγίας, αλλά από την στέρεη ιδεολογική και πολιτική συμφωνία».
Για άλλη μια φορά ο κ.Κουβέλης έδωσε «ψήφο εμπιστοσύνης» στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ αφού όπως δήλωσε «με την πολιτική που ασκεί εκφράζει σε σημαντικό βαθμό δυνάμεις που αναφέρονταν στο παρελθόν στην Κεντροαριστερά και μετακινήθηκαν προς αυτόν μέσα από τη ριζοσπαστικοποίησή τους και την απόρριψη της πολιτικής που οδήγησε τη χώρα στην πολυεπίπεδη κρίση. Είναι οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουν την πολιτική συνείδηση ότι στη χώρα διαμορφώνονται δύο πόλοι: ο ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός. Και επιλέγουν τον προοδευτικό πόλο, ακόμα και με κριτική στάση και με αναμονή βελτίωσης της πολιτικής του».
Κι ενώ οι εννέα υποψήφιοι ηγέτες της Κεντροαριστεράς απέφυγαν να τοποθετηθούν ευθέως στο ερώτημα «Ναι ή Όχι μετεκλογική συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ»… ο κ.Κουβέλης παίρνει την πρωτοβουλία να ορίσει τη δυναμική κάθε ενδεχόμενου.
«Οι συνεργασίες για να είναι βιώσιμες και αποτελεσματικές πρέπει να εξασφαλίζουν προγραμματικές συμπτώσεις και συγκλίσεις» δήλωσε. «Οι δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου, εάν θέλουν να δικαιώσουν τον αυτοπροσδιορισμό τους ως προοδευτικές και κεντροαριστερές, πρέπει να αναζητήσουν συμπλεύσεις με την Αριστερά και να κλείσουν το κεφάλαιο της συμπόρευσης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και η δυσκολία του εγχειρήματος της προοδευτικής διακυβέρνησης επιβάλλει τις μέγιστες πολιτικο-κοινωνικές προοδευτικές συνεργασίες και συμπλεύσεις για την απόκρουση της συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής».
